Foto's 29 maart 2006

Op woensdag 29 maart 2006 was er in onder meer Libië, Egypte en Turkije een totale zonsverduistering te zien. In Nederland, waar het op veel plaatsen (maar niet overal!) bewolkt was, kon slechts een gedeeltelijke eclips worden waargenomen. Hieronder een selectie van de vele foto's die ons bereikten, waarvoor wederom onze hartelijk dank!

Naar pagina 2



Menno van der Mark maakte foto's in Side, Turkije, met een MTO 1000mm/F10 Maksutov in combinatie met een digitale Canon 20D camera. Deze foto toont protuberansen aan de zonsrand, vlak voor het einde van de totaliteit, in zeer veel detail.


De bekende eclipsreiziger Wil Carton begeleidde de groepen van Krasreizen naar Turkije. Foto's en verslagen van hem en medereizigers zijn te bereiken via zijn website.


Robert Wielinga heeft de eclips vanaf een heuvel niet ver van de Turkse zuidkust waargenomen (naar achteraf bleek op slechts 150 m van de centrale lijn!). Hij was met een gezelschap van 26 personen (met de reis van de Stichting Geologische Activiteiten) zo ongeveer de enigen op deze plek. De foto hiernaast toont de laatste 30 seconden van de eclips: Eerst schieten, als uit het niets, kort achter elkaar protuberansen vanachter de maanrand. Dan is korte tijd de chromosfeer te zien. Kort daarop blinken de eerste zonnestralen door dalen in het maanoppervlak. Meer van zijn foto's vindt u hier.


Roland Weijenberg maakte een leuke film vanuit Side in Turkije. Hij schrijft: "Omdat ik graag rustig van de eclips wilde genieten in plaats van bezig te zijn met allerlei instellingen, heb ik besloten om tijdens de totaliteit geen foto's te maken maar gewoon op goed geluk een oude videocamera op statief mee te laten snorren, met een onverwacht goed resultaat! Een mede-eclipseiziger heeft dit filmpje later voor mij geditaliseerd en voor internetgebruik een korte versie gemaakt."



Erwin Voogt en Bastiënne Wentzel zagen de eclips in Turkije, waar ze met de met de LandCruiser naartoe gereden waren. Ze maakten vooral foto's van de omgeving, zoals deze fisheye-foto.



Nick Gordon zag de eclips in Side, Turkije, en maakte met QuickTime VR een panorama van de eclips inc. achtergrondgeluiden. Bekijk het panorama hier.



Arnaud van Kranenburg zag de eclips in Libië en maakte foto's met een Olympus E1 digitale camera en een Nikon f-80 analoge camera bij respectievelijk 566 en 1100 mm. Beide toestellen waren aan een Astro-3 montering bevestigd die met een kompas op het noorden was uitgelijnd. Nevenstaande foto is een combinatie van 2 sets belichtingen die hij op 566 en 1100 mm genomen heeft. In totaal bestaat deze uit 24 verschillende opnamen. Ze zijn samengevoegd en verscherpt met diverse techieken in Photoshop CS2.



Bas en Brechje van Beek zaten in de omgeving van Manavgat, Turkije. Ze maakten foto's met een Genesis SDF 101mm telescoop, brandpuntsafstand 540 mm, Canon EOS 350 DH, en belicht op 100 asa. Nevenstaande foto van de corona is een combinatie van 4 foto's die 1 tot 4 seconden werden belicht.



Urijan Poerink maakte een collage van acht van zijn eclipsfoto's. Ze zijn gemaakt met een Nikon D70 met 400 mm Nikonlens. Hij maakte de foto's in Saloum in Egypte, waar hij was met een groep leden van Sterrenwacht Halley en Galaxis (KNVWS, afd. Den Bosch e.o.).



Henk Bril was ook in Saloum en maakte deze ongebruikelijke foto van het asgrauwe schijnsel op de donkere maan, tijdens de eclips. Henk zegt zelf over deze foto: " Het geheim achter deze foto? Uitstekende lucht, helder asgrauw licht, goede apparatuur (Canon 350D met Sigma 100-300mm f4 EX APO IF HSM lens op 300mm) en een klein beetje hulp van Photoshop. De oorspronkelijke opname is met f/5.6 0,8 seconden belicht op 200 ISO. Ik denk dat de geweldige transparante lucht de doorslag heeft gegeven. Op 27 maart heeft het vreselijk geregend in Saloum en de lucht was daardoor zo enorm schoon en helder! Het vocht leidde nog tot enige spanning op 29 maart, doordat de hoge luchtvochtigheid (95% na zonsopkomst, gecombineerd met een lage temperatuur, 8,6 graden Celsius) leidde tot een dikke mistlaag, die echter op tijd werd opgelost door de zon. In Photoshop is niet meer gedaan dan de maan uitgesneden, kleurcorrectie gedaan, een berekening om de zeeeën beter te laten uitkomen en contrast en helderheid aangepast. Tien minuten werk."



Vincent van 't Hof, fotograaf van de site www.dewereldinbeeld.nl, fotografeerde de eclips vanuit Turkije. Meer foto's zijn te zien op zijn website.



Anne van Houweling schreef zelf bij deze zeer fraaie opname:
"De opname is een samenvoeging van 7 opnamen, varierend van 1/500 tot 1 seconde bij ISO 100. Bij het samenstellen heb ik getracht om de visuele impressie zo dicht mogelijk te benaderen (iets wat niet lukt met één enkele opname).
Dit was mijn vierde eclipse en de derde die geslaagd is. Omdat ik naast het nemen van foto's ook zelf de pracht van de eclipse wilde zien heb ik dit keer een aantal technische zaken in stelling gebracht.
De opnamen zijn gemaakt met een digitale camera (Canon EOS20D). Deze kan aangestuurd worden door een computer. De software om dit te doen zit bij het toestel, maar is echter niet automatisch. Daarom heb ik gebruik gemaakt van het freeware programma Eclipse van Fred Bruenjes. De camera was via een normale mini usb kabel verbonden met de computer en daarbij nog een speciale seriele kabel om de spiegel opklap aan te sturen (dat dat laatste nodig was kwam ik pas heel erg laat achter, maar Josef Schaefer heeft binnen een week een speciale kabel voor me gefabriceerd). Om te zorgen dat de zon in beeld bleef heb ik de min-EQ montering van Orion gebruikt, op een fotostatief. Er zijn stabielere oplossingen, maar nauwelijks goedkopere en lichtere en de volg-eisen gedurende een eclipse zijn niet al te hoog. Belangrijk is dat fototoestel en lens (Canon 300mm + 1,4x converter) hierop goed gebalanceerd kunnen worden. Na scherpstellen tijdens de partiele fase door een zonnefilter is alles vanaf zo'n 5 minuten voor totaliteit automatisch verlopen. In totaal zijn er 54 opnamen gemaakt tijdens de totaliteit, in combinaties van verschillende belichtingstijden en gevoeligheid. Zelf heb ik in bewondering omhoog gekeken.
Bij mijn vorige eclipse heb ik al eens een compositie gemaakt met gefilterde layers in Photoshop. Ditmaal heb ik gebruikt gemaakt van de nieuwe High Dynamic Range functie van Photoshop CS2. Deze functie is bedoeld om uit meerdere belichtingen één opname te maken met een groot dynamisch bereik. En dat is precies wat er nodig is. Na de samenvoeging en weer terugconverteren naar 16 bits bereik is er een radieel onscherp masker toegepast.
N.B: Het hier beschrevene klinkt simpeler dan het is. Er zijn al gauw 10 uren gaan zitten in de bewerking. Maar het resultaat mag er zijn."
En daar sluiten wij ons graag bij aan.



Harro Treur gebruikte de eclips om op zoek te gaan naar een onontdekte asteroïdengordel binnen de baan van Mercurius. Tijdens totaliteit werden met een 200mm telelens zoveel mogelijk langbelichte foto's (10 seconden) gemaakt van de gebieden oostelijk en westelijk van de zon. Aanvankelijk toonden de fotos weinig meer dan een lichtblauwe waas, maar na een spoedcursus Photoshop en Registax door andere eclipsgangers en vele uren van bewerken was er toch resultaat: 42 onbekende objecten van magnitude 9 nabij de zon: kometen of misschien wel planetoïden van een nieuwe categorie: Vulcanoïden. In Libïe waren ook twee teams actief met een soortgelijke zoektocht. De komende tijd worden alle resultaten vergeleken en onderzocht voordat er meer uitsluitsel kan worden gegeven over de aard van deze objecten. Meer informatie: www.vulcanoid.org.



Raymond Westheim maakte foto's in het waarneemkamp op het Libisch plateau nabij El Saloum in Egypte. De blik was gericht op de westelijke hemel, richting Libïe. Hij was met nog 18 andere mensen van Sterrenwacht Halley in Heesch afgereisd om de eclips te zien. De sfeervolle foto hiernaast is gemaakt met een Sony Cybershot DSC-W17 digitale compactcamera op statief, enkele seconden voor de totaliteit. De mensen op de foto werden nog net door de laatste zonnestralen belicht, terwijl de schemerband al aan de horizon is te zien. De foto is gemaakt met 1/50 seconde belichting, met 200 ISO instelling en een openingsverhouding f = 2.8. Er is niet ingezoomd en er zijn geen filters gebruikt.



Bart Verdonk maakte deze fraaie foto van de parels van Bailey met een Konica/Minolta Dynax 7D digitale spiegelreflexcamera met een 400 mm lens. Hij gebruikte een diafragmawaarde van F16 en een sluitertijd van 1/1600.



Dit overzicht van de gehele verduistering is vastgelegd door Peter Bus uit Groningen, vanaf het terras van Hotel Terrace in het Turkse dorpje Kumköy (vlakbij Side) dat zo’n 1100 meter ten oosten van de centrale lijn lag. Gebruikte apparatuur: Canon EOS 10D met 200 mm objectief en 2x extender, afgediafragmeerd tot f/8,0 op 100 ISO.



Arjen Hofland uit Delft maakte te Side (Turkije) onder meer deze opname van de verduisterde zon. Op diafilm welteverstaan, met 500 mm lens plus 2x converter.



Van Anne Gevers ontvingen we een kort filmpje, dat een aardige indruk geeft van de sfeer tijdens de eclips in Saloum, Egypte.



John Molders uit Oss heeft schitterende dia’s van de eclips gemaakt met een Russentonne MC MTO-11CA objectief (100/1000mm, f/10) en een Olympus OM-1 body, geladen met professionele Kodak E200 diafilm, op een Vixen GP montering. Hier afgebeeld is een composiet van vijf opnamen, in belichtingstijd variërend van 1/1000 tot 1/2 sec. John nam de totale eclips waar vanuit de directe omgeving van Side, in het zuiden van Turkije.



Bijgaande eclipsfoto is door Martin van Ingen in de directe omgeving van Side gemaakt. Het is een composietopname van zes, in belichtingstijd variërend van 1/1000 tot 1/8 sec. De opnamen zijn gemaakt met een Orion ED80 telescoop en een Canon Eos 10D camera.



Reisverslagen van de familie Bolier, Theo Jurriëns en anderen geven een goede indruk van de vele eclipsreizen die naar Turkije, Egypte en Libië zijn georganiseerd. (Foto: Leo Bolier)



Deze opmerkelijke 'samenstand' van de verduisterde zon en een passerende vogel is gefotografeerd door Estel Midyat.




Kees van Mierlo zond dit filmpje van de eclips in. Het is een samenvatting van de verduistering, zoals waargenomen op de centrale in Karaburna, Turkije. Aan het einde zijn een mooi parelsnoer en de diamantring te zien.



Beginnende diamantring, door Johan Rotte uit Nijmegen gefotografeerd te Side (Turkije).



Maurice Toet maakte deze detailopname van het derde contact, waarop de parels van Baily mooi te zien zijn. Er is 1/500 seconde belicht op Fujichrome Provia 100F diafilm met een 100/1000 mm 'Russentonne' Maksutov-objectief op aangedreven parallactische montering.



Een pláátje, dat is het. Deze opname van de verduisterde zon boven zee is gemaakt door Christiaan Brinkerink. Op het moment van de opname naderde de eclips zijn einde en begon het in de verte weer licht te worden.



Diamantring met protuberansen. Foto: Henk Bril.


Ching Yu maakte vanaf het strand bij Peri (Turkse Riviera) een aantal bijzondere opnamen. Rechts zien we een gedeelte van de verduisterde zon met opvallende protuberansen. Links een 'opstapeling' van 28 opnamen, die laat zien hoe de maan stapje voor stapje voor de zon schoof. Goed te zien is Dan ook nog een gestapelde opname (in Registax) van een hele trits foto's
(28 opnamen in totaal). In plaats van de bekende verplaatsende
verduistering aan de hemel op een enkele foto, deze keer alles bovenop
elkaar gelegd. Helaas zijn niet al te strakke tijdsintervallen gehanteerd.
Wel is aardig detail zichtbaar in de zonnevlekken. Bovendien is goed te
hoeveel groter dan de zon de maan bij deze totale verduistering is geweest. De opnamen zijn gemaakt met een Vixen 102ED telescoop en een Nikon D70 camera.

Günther Können maakte deze groothoekopanme (16 mm lens) tijdens de totaliteit in Colakli bij Side in Turkije. Let op de heldere horizon: hier zie je de hoge, direct door de zon beschenen atmosfeer op meer dan honderd kilometer afstand. Dat is tevens de belangrijkste lichtbron tijdens de totaliteit. Günther merkt verder op dat de verduisterde zonneschijf visueel wel zwart lijkt, maar dat in werkelijkheid niet is: zij is even donker als de lucht naast de zonnecorona! De indruk van een zwarte schijf ontstaat door het contrast met de corona.


Anja Verschoor heeft een sfeervol fotoverslag van haar eclipsreis naar Cappadocië, Turkije, op het internet gezet.



Mark en Tamara uit Odiliapeel waren tijdens de eclips ook in Turkije en legden in Çolakli, 10 km ten westen van Side, dit tapijt van zonnesikkeltjes vast.



Norbert Schmidt besloot na lang wikken en wegen toch maar zijn telescoop mee te nemen naar Turkije (een 80ED telescoop op een nieuwe Vixen Porta montering). Bij gevolg kon hij deze subtiele opname maken van het eerste zonlicht dat weer tussen de bergen aan de maanrand doorpiept. Meer foto's van zijn reis staan op deze website.



Deze sfeeropnamen zijn ongeveer drie minuten na elkaar gemaakt door Bas Baakman. De een vlak voor de totale verduistering, de ander tijdens de totaliteit.



Nevenstaande afbeelding is een beeldje uit een drie minuten durende videoclip van de eclips, die Dave van IJzendoorn in Egypte heeft gemaakt. Het complete filmpje staat hier.



Wim Asbeek Brusse uit Almere maakte deze opname vanuit Side met een Pentax Optio 450.



Jan Dirk Gerritsen (Leiden) nam de totale eclips waar vanuit Çirali in Turkije (ca. 80 km ten zuidwesten van Antalya). Bijzonder aan zijn foto zijn de breed uitwaaierende coronale streamers en het zwakke aardlicht dat nog net op de maan te zien is! (Camera: Canon EOS33 met 300 mm f/8 lens; 3 sec belicht op Fuji Superia 800 film.)



Deze spetterende diamantring werd te Waw al Namous (Libië) vastgelegd door Stefan Kostense (Den Haag).



Bettie Groenendijk uit Haarlem kwam ogen tekort tijdens de eclips in Turkije (zij was ongeveer 25 km buiten Antalya). Desondanks maakte zij onder meer deze foto van de verduisterde zon, met een digitale camera (Konica Minolta Z5, digitale zoom ingeschakeld).



Deze foto is kort voor de totaliteit gemaakt door Carl Derks uit Enschede. Locatie, het kan bijna niet anders: Side, Turkije.


Terug naar inhoudsopgave Naar pagina 2 van dit verslag