Logo
 

Foto's en waarnemingen 22 juli 2009

Logo

Ondanks het slechte weer in China kwamen de eerste foto's uit dat land al op 22 juli binnen.

Paul en Wendy Op 't Eijnde stuurde ons de eerste serie foto's, waarvan we er hierboven twee laten zien. Zij zagen de eclips vanaf het dak van het Sofitel in Hangzhou, China. Ondanks de bewolking, hebben ze het verschijnsel toch redelijk goed kunnen zien. Zij schreven: "Wij hebben overigens erg geluk gehad vinden we. In de voorfase was het nog redelijk zwaar bewolkt waardoor we af en toe een foto konden maken zonder filter. Zo'n 20 minuten voor totaliteit trok die bewolking echter weg en bleef alleen een laag sluierbewolking over, hetgeen ook weer een mooi effect had op de totaliteitsfoto's. Een Nederlandse kennis van ons zat zo'n 50 km verderop in de Qiantang-delta en heeft helaas niets kunnen zien en veel regen gehad."


Hans van der Meer schrijft ons: "Ik was gisteren en vandaag in Shanghai, en ben vandaag teruggevlogen. Op 21 juli was het 's ochtends vrijwel onbewolkt, maar op 22 juli was het anders. In de aanloop naar de totale fase slechts een paar keer de zon gezien. Ik was in de buurt van het vliegveld Pudong. Tijdens de totale fase was het bewolkt en werd het donker. Wel aardig om met een hoop Chinezen die uit hun werk waren gelopen mee te maken, maar ik zie toch liever de echte verduistering. Na de totale fase begon het te regenen.
Bijgaande foto is gemaakt om 9.22 lokale tijd, een kwartier voor het 2e contact. Het geeft goed aan hoe actief de bewolking was. Details: Canon 30D, 200mm, F/32, 1/1000s, ISO400. Wellicht de volgende keer meer geluk."
Zie de website van Hans van der Meer voor een verslag.


Jacob Kuiper meldt ons vanuit Tong Cheng:

Daverend succes voor Nederlandse eclipsgroep in Tong Cheng

Het weer was een serieuze belager van de vele eclipswaarnemers die naar China waren afgereisd om daar afgelopen woensdagochtend de totale zonsverduistering te zien. Wolkenvelden en onweersbuien lagen op de loer. Een van de Nederlandse eclipsgroepen was afgereisd naar het Chinese Tong Cheng in de provincie Anhui. Circa 400 kilometer ten westen van de stad Shanghai waren ook daar de wolken niet volledig afwezig, maar het belangrijke moment dat de maan de zon precies bedekte, was uitermate succesvol. Slechts heel dunne sluierbewolking was nog aanwezig maar de bijzondere verschijnselen rond en tijdens de totaliteit waren alle zeer goed te zien. De Nederlanders waren op een terrein van de Universiteit van Tong Cheng terecht gekomen en nog enkele aanwezige studenten waren zeer enthousiast over het plotselinge bezoek. Deze eclips duurde bijna 6 minuten in Tong Cheng en een dergelijke lange duur is de komende decennia vrijwel nergens meer te vinden. Dolgelukkig waren de Nederlanders en hun Chinese gasten en na de verduistering werd er getoost met champagne en gebak. Een razend enthousiaste groep gaat nu nog verder door China om enkele bekende toeristische trekpleisters te bezoeken,onder andere de plaatsen Xian (terracottaleger) en Beijing (o.a De Grote Muur). KNMI meteoroloog en amateurastronoom Jacob Kuiper had zich ook aangesloten bij deze groep in Tong Cheng en ook voor hem kan deze happening niet meer stuk, prachtig was het, "het meest opmerkelijke was de lange duur van de duisternis, je hoefde dit keer niet bang te zijn dat het zo maar weer voorbij was hoewel zes minuten nu ook weer niet oneindig zijn".
De omgeving werd dermate donker dat ook de instellingen van sommige apparaten zonder hulpverlichting niet meer waren te lezen. Het was een uitermate spannende ochtend wat de weersituatie betreft.

< De totaal verduisterde zon gefotografeerd door Edwin van Schijndel.

Een frontensysteem was 's nachts tot over Tong Cheng doorgedrongen. Een uur voor aanvang van de gedeeltelijke fase regende het zelfs lichtjes uit een gesloten dek van middelbare bewolking. Het warmtefront met deze regen trok echter verder weg waarna er weer enkele opklaringen onze kant opkwamen. De grootste opklaring bedekte een gebied zo groot als 1/8 van de hemelkoepel, maar die wolkenloze plek leek net ten zuiden van de waarnemingsplaats voorbij te gaan. De groep van 18 eclipsgangers, voor het grootste deel leden van de Volkssterrenwacht Halley uit het Brabantse Heesch, had zich echter goed voorbereid op dit soort 'crisis'-waarnemingsacties. De bus waarmee het gezelschap zich steeds kon verplaatsen, werd daarom opnieuw ingezet, amper 1 uur voor het moment van totaliteit. Met gezwinde vaart werd de locatie bij een hoger gelegen stuwmeer verlaten. Snel werd een afstand van circa 10 tot 15 kilometer naar het zuidoosten afgelegd, waardoor de waarnemers in een slechts gering bewolkt gebied terecht kwamen. De bus mocht uiteindelijk op het terrein van de Universiteit staan. Snel werden de foto- en videocamera's weer opgesteld en kon de mooiste fase van de eclips volledig worden gevolgd. Ook elders rond en in Tong Cheng is de eclips tijdens z'n maximum massaal door de lokale Chinese bevolking waargenomen. Wel had men hier meer last gehad van bewolking (waar de groep Nederlanders aan waren ontsnapt), maar ook kon de corona af en toe wel worden gezien. De Chinese kranten en televisie hebben zeer uitgebreid de dagen voorafgaand aan de eclips de bevolking geïnformeerd. Deskundigen gaven zeer duidelijke voorlichting over hoe de verduistering het best kon worden bekeken. De televisie zond alles op meerdere zenders rechtstreeks uit, op zeer professionele wijze.
Voor de Nederlandse waarnemersgroep uit Heesch werd het volop gebruiken van zeer recente weersinformatie (satellietfoto's, computerprognoses) een cruciaal onderdeel van hun planning. Vroeger zou zoiets niet mogelijk zijn geweest. Puur door de beschikbaarheid van Internet kon nu de actie tot op bijna het eind bijgestuurd worden, en de kans op een succesvolle waarneming worden vergroot.


Theo Jurriens was met een klein groepje (acht personen, waar onder eclipsveteraan Georg Comello en KNVWS-bestuurslid Jan de Boer) in Jiaxing (ten zuidwesten van Shanghai). De wolken vereisten een andere strategie: bovenstaand mozaiek bestaat uit een serie fotos gemaakt rondom de totaliteit met een interval van 30 seconden. De waarneemplek was in een park aan de oevers van het 'Zuidmeer', het meer waarop ooit de communistische partij van China is opgericht. Zie ook de website van Theo Jurriens.


Raymond Westheim maakte deel uit van de groep van o.a. Sterrenwacht Halley in Heesch en Jacob Kuiper; zie boven. Hij stuurde ons deze fraaie foto en een verslag, waaruit we citeren: "... succes was niet vanzelfsprekend. Een uurtje voor het begin van de zonsverduistering gaf ik er geen vijf cent voor. Het was betrokken, het regende en het was vochtig warm. We hadden onze locatie op een stuwdam nabij Tongcheng, ongeveer 400 km ten westen van Shanghai. Na enige tijd werd het lichter en er verscheen zelfs een grote opklaring aan het firmament. De opklaring kwam langzaam dichterbij, maar leek net langs te gaan trekken. Na overleg met Jacob Kuiper van het KNMI en een van onze reisgenoten, onze gids en de buschauffeur werd besloten om naar de opklaring toe te rijden. De gedeeltelijke fase was inmiddels begonnen. Binnen vijf minuten zat iedereen in de bus en de chauffeur reed met gezwinde spoed en luid claxonerend om het verkeer te waarschuwen richting de opklaring. Bij een groot scholencomplex stopten we en we kregen toestemming om op het terrein te komen. Snel stapte iedereen uit en werden de foto- en filmcamera's weer opgesteld. De zon was inmiddels tot een sikkel geslonken en er hing een vreemd licht. In het westen was het veel donkerder dan in het oosten. De maanschaduw was vlakbij! Ineens ging het snel. De 'dimmer' werd dichtgedraaid en het zonnesikkeltje kromp zichtbaar ineen tot de diamantenring zichtbaar werd. Kort daarop was ook de 'diamant' verdwenen. De zwarte zon met daaromheen de corona was een prachtig gezicht. De dunne sluierbewolking zorgde er echter voor dat de corona niet zo mooi was als op 29 maart 2006 in Egypte. Daar stond tegenover dat het deze keer veel donkerder werd, omdat de eclips veel langer duurde. Laag aan de horizon was de schemering zichtbaar, terwijl de hemel in het zenit en rond de verduisterde zon donkerblauw kleurde. Vlakbij de zon stond Mercurius en Venus schitterde zowat in het zenit. Ook de heldere ster Sirius werd gespot. Langzaam werd het in het westen weer lichter en deze schemering kwam hoger en hoger aan de hemel te staan. Ook op de grond werd het langzaam weer lichter. Na enkele minuten verscheen aan de bovenkant van de zon weer de 'diamant' en ging 'het licht weer aan'. De totaliteit was alweer voorbij. Wat restte was een luid applaus en het aangename besef dat we de eclips toch nog hadden gezien, ook al zag het er eerder die ochtend nog heel slecht uit."


Bettie Groenendijk uit Haarlem stuurde ons bovenstaande foto's en een kort verslag:
"Ook ik was in Shanghai op 22 juli. De avond voor de eclips begon het te regenen en er werd hevig gepalaverd naar welke plek men het beste zou kunnen gaan (er zaten 5 groepen van Discover China). Om een kans te hebben zouden we om 4.30 uur klaar moeten staan. Helaas regende het nog steeds en werd alles afgeblazen. Onze groep had besloten om in dat geval maar een ander natuurfenomeen, de getijdegolf bij de Qiantangrivier, te gaan zien. Regen, droog, bewolkt. Maar opeens trok het een beetje open zodat we toch iets van de eclips hebben kunnen meemaken. Helaas trok het tijdens de totaliteit weer geheel dicht en net daarna weer minder. We hebben ons maar vermaakt met de hoe de Chinezen dit alles beleefden en een paar uur later met de getijdegolf."
Door de bewolking had Bettie geen filter nodig om de eclips te fotograferen.


De groep van Georeizen, onder leiding van Robert Wielinga (Sonnenborgh - Museum & Sterrenwacht) had veel geluk en heeft de eclips op ca. 50 km ten noorden van Wuhan, in de Mulan Mountains, helemaal kunnen zien. "De omstandigheden konden misschien beter, maar vanaf een 580 meter hoge berg, op het voorpleintje van een taoistische tempel hebben we toch een onvergetelijke vijf minuten en 15 seconden meegemaakt. Daar zag het, toen we 's ochtend om zes uur richting deze locatie reden aanvankelijk helemaal niet naar uit. Veel indruk maakte de halve minuut voor totaliteit, toen te zien was hoe het hele landschap rondom ons heen (beneden aan de berg dus) in duisternis werd gehuld en de prachtige schemeringkleuren die ons omringde. Ondanks de lichte bewolking was de corona toch mooi te zien. De vorm van de corona werd erg bepaald door de bewolking, maar op enkele momenten was duidelijk een klassieke corona van een rustige zon zichtbaar (sprites bij de polen en enigzins uitwaaierend bij de evenaar). Sommige waarnemers beschreven de corona als 'rechthoekig', met de lange as evenwijdig aan de zonsevenaar. Ook Venus en Mercurius hebben we gezien. Kort voor het einde van de totaliteit werden diverse protuberansen zichtbaar, gevolgd door de chromosfeer en de onvermijdelijke diamandring." De foto gemaakt kort voor de totaliteit laat goed zien hoeveel bewolking er toen nog was: dit was zonder filter of eclipsbril te zien! De andere twee foto's zijn gemaakt tegen het einde van de totaliteit, toen de bewolking de vorm van de corona het minste verstoorde. Ze zijn gemaakt met een 200mm telelens met 2x converter, f/5.6, iso 800 en 1/60 seconde.


Joop Sens zag de eclips samen met zijn dochter in Varanasi, India. Ook hier stoorde de bewolking, maar vanaf 20 minuten na eerste contact hebben ze alles kunnen volgen. Op deze foto is het binnendeel van de corona overbelicht, maar is in de buitendelen toch nog een fijne struktuur te zien, ondanks dat er toch nog wat storende bewolking was.


Website ontwikkeling: Edwin Mathlener
© 1999-2013 Stichting 'De Koepel'