Ringvormige zonsverduistering 20 mei 2012

Op 20/21 mei was er een ringvormige zonsverduistering te zien vanuit China, Japan, de Stille Oceaan, en het westen van de V.S. Bij een ringvormige zonsverduistering blijft er rond de maan nog een smalle ring van de zon te zien, waardoor de indrukwekkende corona niet zichtbaar wordt. Maar zo'n dunne ring aan de hemel is ook een opmerkelijk gezicht.

Daags na deze eclips verschenen er mooie foto's op diverse websites. Dit zijn er enkele:
The Big Picture
Universe Today
Space.com
BuzzFeed

Ter archivering staat hieronder nog onze tekst met informatie over deze eclips.

Om 21 mei, 1.47 uur onze tijd, is het Nieuwe Maan. De maan gaat bijna door de dalende knoop van haar baan. Dat betekent dat er een zonsverduistering zal plaatsvinden. Omdat de maan nabij het apogeum van haar baan staat (= het verste punt van de aarde), zal deze zonsverduistering ringvormig zijn. De eclips is vanuit Europa overigens niet te zien. O.a. in de Verenigde Staten, waar de eclips wel te zien is, is het dan nog 20 mei (lokale tijd).

De centrale lijn begint tijdens zonsopkomst (20 mei, 22.09 uur UT) nabij de Chinese stad Beihai, op 109° oosterlengte en 21° noorderbreedte. De lijn loopt over het zuiden van China en van Japan, het noorden van de Stille Oceaan en over de Verenigde Staten. De centrale lijn eindigt om 1.36 uur UT in Texas, op 101° westerlengte en 33° noorderbreedte. Op de centrale lijn is de langste duur van de ringvormige fase 5 minuten en 46 seconden.

De breedte van de strook van de ringvormige fase is aan het begin 325 km, bereikt nabij de datumgrens (lengte 180°) een minimum van 236 km, en neemt naar het einde weer toe tot 323 km.
De figuur hierboven toont het zichtbaarheidsgebied van de verduistering. De lange, smalle strook in het midden is het gebied waarin de eclips ringvormig is. Aan weerszijden ligt een veel breder gebied waar een gedeeltelijke verduistering te zien is. De streepjeslijnen verbinden de punten waar de grootte van de eclips respectievelijk tachtig, zestig, veertig en twintig procent bedraagt (vertrekkend van de centrale lijn, noordwaarts en zuidwaarts ervan). Bijvoorbeeld, op de streepjeslijn die over Korea loopt, is de grootte 80%.

In het gebied dat eruit ziet als een vervormd cijfer 8 is slechts een deel van de zonsverduistering te zien. In het linkerdeel van deze '8' ziet men het einde van de eclips maar niet het begin: de zon komt er pas op als de zonsverduistering al is begonnen. In het rechterdeel van de '8' is wel het begin te zien maar niet het einde. Hier gaat de zon tijdens de verduistering onder. De lijn die het linkerdeel van de '8' in twee vrijwel gelijke helften verdeelt, is de curve 'maximum bij zonsopkomst': op die lijn gebeurt het maximum van de verduistering precies op het moment waarop de zon opkomt. De lijn die het rechterdeel van de '8' in twee vrijwel gelijke helften verdeelt, is de curve 'maximum bij zonsondergang'.

De meridianen en de breedtecirkels zijn op de kaart om de tien graden getekend. De equator en de meridiaan met lengte 180° zijn als dikkere lijnen getekend. (Bron: Sterrengids 2012)

Meer informatie vindt u ook op de NASA eclipssite

Voor wie deze eclips wil gaan bekijken, is het westen van de Verenigde Staten wellicht de leukste bestemming. De eclipsgordel loopt over of nabij veel bekende steden en natuurparken, zoals de Grand Canyon. Zie de detailkaart op de NASA eclipssite. Enkele Nederlandse reisorganisaties organiseren ook reizen naar deze eclips. O.a. Djoser organiseert zo'n reis. En de kans op goed weer is in deze tijd van het jaar vrij gunstig.