Wie dit jaar een totale zonsverduistering wil zien, moet echt ver op reis. Op 13 november is er
een te zien in een smalle band die begint in het noorden van Australië en vandaar verder loopt
over de Stille Oceaan. Australië is waarschijnlijk de beste bestemming om deze eclips te zien.
Om 23.08 uur is het Nieuwe Maan. Omdat de maan vlak
bij de klimmende knoop van haar baan staat, zal er dan een
zonsverduistering optreden. Het betreft een totale zonsverduistering,
die niet te zien is vanuit Europa.
De centrale lijn begint om 20h36m UT op 133° OL en 12° ZB aan
de noordkust van Australië, gaat oostwaarts over het noorden van
Australië en het zuiden van de Stille Oceaan, en eindigt om 23h47m
UT op 80° WL en 30° ZB. De strook waarin de eclips totaal is,
is maximaal 179 km breed. De totaliteit duurt nergens langer dan vier
minuten en twee seconden.
Net als bij de eclips van 20 mei, loopt de centrale lijn over de
datumgrens. In Australië vindt de verduistering plaats in de
ochtend van 14 november, plaatselijke tijd. Enkele uren later, op de
avond van 13 (!) november plaatselijke tijd, kan het zuiden van
Zuid-Amerika de verduistering zien, zij het niet totaal.
De figuur hierboven toont het zichtbaarheidsgebied van de
verduistering. De lange, smalle strook in het midden is het gebied
waarin de eclips totaal is. Aan weerszijden ligt een veel breder
gebied waar een gedeeltelijke verduistering te zien is. De
streepjeslijnen verbinden de punten waar de grootte van de eclips
respectievelijk tachtig, zestig, veertig en twintig procent bedraagt
(vertrekkend van de centrale lijn, noordwaarts en zuidwaarts ervan).
In de lusvormige gebieden links en rechts in de figuur is slechts een
deel van de zonsverduistering te zien. In de linker 'lus'
ziet men het einde van de eclips maar niet het begin: de zon komt er
pas op als de zonsverduistering al is begonnen. In de rechter 'lus'
is wel het begin te zien maar niet het einde. Hier gaat de zon
tijdens de verduistering onder. De lijn die de linker 'lus'
in twee helften verdeelt, is de curve 'maximum bij
zonsopkomst': op die lijn gebeurt het maximum van de verduistering
precies op het moment waarop de zon opkomt. De lijn die de rechter 'lus'
in twee helften verdeelt, is de curve 'maximum bij zonsondergang'.
De meridianen en de breedtecirkels zijn op de kaart om de tien graden
getekend. De equator en de meridiaan met lengte 180° zijn als
dikkere lijnen getekend. (Bron: Sterrengids 2012)
Wie op reis wil om deze eclips te zien, kan waarschijnlijk het beste
Noord-Australië als bestemming kiezen, waar de eclips kort na
zonsopkomst plaatsvindt. O.a. in de stad Cairns is de eclips totaal te zien.
Zie de detailkaart op de NASA eclipssite.
Maar het is dan wél het begin van de
regentijd. Meer statistische informatie over weer en klimaat staat op de NASA eclipssite.
Enkele Nederlandse reisorganisaties organiseren ook reizen naar deze eclips. O.a. Djoser en SNP
organiseren reizen.
Online kijken
De eclips is online o.a. te bekijken via:
Slooh Space Camera
SEMS
Cairns Eclipse 2012
Gloria Project
Website ontwikkeling: Edwin Mathlener
© 1999-2013 Stichting 'De Koepel'; © 2014-2024 Edwin Mathlener
|