Foto's totale zonsverduistering 21 augustus 2017

Edwin Mathlener, Terreton, Idaho

Samen met mijn zus zag ik de eclips in Terreton, Idaho, onder een nagenoeg strak blauwe hemel. De totaliteit duurde hier 2 min 17 seconde. Het was mijn derde totale zonsverduistering en voor mijn zus haar eerste. We hadden onze eigen reis gepland langs een aantal bekende nationale parken, maar voor de eclips sloten we ons een aantal dagen aan bij de groep van Eclipsreis.com. Met pakweg vijftig andere mensen zag ik de eclips op een veldje dat voor ons was gereserveerd.
Ik gebruikte een Canon EOS 600D camera met 70-300 mm zoomlens op 300 mm om de eclips te fotograferen. De camera stond daarbij op een eenvoudig statief. Met verschillende belichtingstijden werden snel verschillende details in de corona vastgelegd met het doel om deze later te combineren tot één foto.


Kort voor het tweede contact komt het laatste sprankje zonlicht langs de maanrand. Het resultaat is een parelketting van 'lichtdruppels', terwijl ook al wat van de rode chromosfeer is te zien. (T= 1/4000 s, F/11, ISO 200)


Als de witte zonneschijf geheel is afgedekt is heel even een randje van de rode chromosfeer te zien, een laag boven de fotosfeer die we normaal zien in de telescoop. (T= 1/4000 s, F/11, ISO 200)


Eén goed belichte opname kan al een heel mooi beeld geven. Deze foto werd 1/30 seconde belicht en we zien rode protoberansen langs de maanrand, veel structuur in de binnencorona en al verrassend veel uitlopers in de buitencorona. (F/11, ISO 200)


Op een kort belichte opname (1/250 s) zien we vooral rode protoberansen langs de maanrand en de binnenste corona. (F/11, ISO 200)


Door foto's met verschillende belichtingstijden te combineren, kun je details zichtbaar maken vanaf dicht bij de zon tot ver in de buitencorona. Voor deze foto werden zeven opnamen gecombineerd met belichtingstijden van 1/125 tot een 1/2 seconde. Diafragma was F/11 en de ISO-instelling 200. De zoomlens stond op 300 mm en net als bij de andere foto's is de eclips in de nabewerking uitgesneden, zodat deze het beeld beter vult. De beelden zijn handmatig gecombineerd met de methode beschreven elders op deze site. Dit gaf toch een beter resultaat dan automatische methoden die nu ook mogelijk zijn in Photoshop.


Veel te snel is de totaliteit voorbij en glipt het eerste heldere zonlicht weer langs de maanrand. Het resultaat is een diamantring. (T= 1/60 s, F/11, ISO 200)


Het is altijd leuk om een animated gif te maken van een serie foto's van de diamantring.


Mijn betrekkelijk eenvoudige opstelling op het waarneemveld in Terreton.

Sylvia Mathlener, Terreton, Idaho

Terwijl Edwin bezig was met het fotograferen van de eclips zelf, concentreerde Sylvia zich op de omgeving. Zij maakte foto's met een Canon EOS 350D.


Het waarneemveld in Terreton, kort na het eerste contact.


De maanschaduw komt snel dichterbij, vlak voor totaliteit.


De schemering tijdens de totaliteit. Het wordt zo donker dan je eigenlijk niet zonder te trillen foto's kunt nemen uit de hand.


Korte tijd voor en na de totaliteit heeft het zonlicht een vreemde kwaliteit. Kleuren lijken anders dan bij de onverduisterde zon. Deze foto is genomen kort na de totaliteit.

Hans van der Meer, John Day, Oregon

Wij hebben dit jaar de totale zonsverduistering vanuit het plaatsje John Day in Oregon waargenomen. Ik had daar begin 2015 al een vakantiebungalow van 19 t/m 22 augustus gereserveerd en vrienden uitgenodigd om met ons de zonsverduistering mee te maken. Op zondag zijn we op zoek gegaan naar een goede lokatie en vonden deze bij de sportvelden aan de noordkant van het dorp. Het was belangrijk om geen lantaarnpalen in de omgeving te hebben, want je weet nooit of deze misschien automatisch aangaan tijdens totaliteit. Bijzonderheid van deze plek: er stond een waarschuwingsbord voor ratelslangen. Op maandag 21 augustus was het rustig. Achter ons zaten vier mensen uit het dorp. Die hadden zich redelijk goed voorbereid. Ongeveer 100 m verder zat een grotere groep. Tijdens de verduistering was er een beetje hoge, dunne bewolking, volgens sommigen nog rook van recente natuurbranden. Dit was voor het waarnemen van de verduistering echter geen probleem. Vanaf 9:08 schoof de maan voor de zon. Om tien uur was de zon al een redelijk dunne sikkel. In de schaduw van een boom vormde het doorgelaten zonlicht afbeeldingen van de verduisterde zon, maar wel op zijn kop. Heel mooi om te zien. Om kwart over tien konden we op meer dan 70 graden hoogte de planeet Venus zeer helder zien, en om 10:22:30 was de verduistering totaal. Dat duurde 2 min 2 sec. Heel erg spectaculair. Beter als deze komen ze niet, alleen jammer dat het niet wat langer duurde.


Het waarneemveld.


Kijk uit voor ratelslangen.


Sfeerbeeld van de totale eclips in het landschap. Leica M8 met 2.8 28mm 1/125 s bij ISO 650.


Opname van de totaal verduisterde zon (uitsnede). Ongeveer mid-totaliteit om 10:23:27 lokale tijd. Canon 30D met 5.6 280 mm, 1/125 s bij ISO 320.


Sikkels zonlicht in de schaduw van een boom.

Bas Baakman en Judith van Woerden, Grand Rivers, Kentucky

Bas Baakman en Judith van Woerden bekeken de eclips vanuit Grand Rivers, Kentucky, het zogeheten 'Land between the Lakes'. Bas maakte de foto's van het meer tijdens de verduistering en van de 'schaduwsikkels' op de grond met zijn Samsung Galaxy A3 telefoon. De foto van de verduisterde zon is genomen door Judith van Woerden met een Panasonic Lumix DMC-FS30 camera.


Sikkels zonlicht in de schaduw.


Eclipsschemering boven een meer.


De totaal verduisterde zon (2x extra ingezoomd t.o.v. origineel ingezonden foto).

Paul Bakker, Terreton, Idaho

Thuisgekomen na de zonsverduistering in Turkije in 2006 zei ik tegen mijn dochters: "Dit moeten jullie ook een keer meemaken, ik neem jullie in 2017 mee naar de VS, dat hoort bij jullie opvoeding." Ze waren toen 7 en 10 jaar en het leek oneindig ver weg in de tijd. Maar bij tijd en wijlen werd ik toch fijntjes herinnerd aan deze belofte en de elf jaren gingen - ik zal niet zeggen ongemerkt, maar wel zeker en vast voorbij.
Zo gezegd, zo gedaan. Samen met mijn vriendin Emmy, die ik toevallig ook in 2006 heb leren kennen (tijdens een latere vakantie), heb ik bij Eclipsreis.com een mooie drieweekse reis door het westen van de VS geboekt, met als speerpunt de zonsverduistering van 21 augustus. Wij waren dus met dezelfde groep als Edwin in Terreton, maar wij kozen ervoor om een paar kilometer verderop buiten het dorp Terreton te gaan staan. We stonden hier op een prachtig dijkje in een natuurlijk landschap en met vrij uitzicht rondom. De familie Wessels sloot zich bij ons aan en een Amerikaans stel vond het ook een mooie plek.


Voor detailfoto's had ik dezelfde optiek en montering bij me als in 2006. Maar toch was er een groot verschil. Een nieuwere en betere digitale camera met liveview was een belangrijke verbetering. Maar nog belangrijker, een minilaptop met het programma Eclipsorchastrator. Met de GPS uit mijn telefoon voedde ik dit programma met de nauwkeurige locatie en tijdgegevens. Met de thuis al ingevoerde serie foto-settings ging verder alles vanzelf. Fotograferen én waarnemen gaat tegenwoordig samen!


Het is een prachtige dag met een nagenoeg wolkeloze blauwe hemel. Precies waar je van droomt van te voren. Om 10.15 uur plaatselijke tijd verschijnt het eerste deukje in het zonsbeeld. Langzaam aan wordt het licht gedimd en doet steeds vreemder aan. De zwaluwen blijven toch nog steeds rondvliegen. De laatste 10 minuten voor de totaliteit voelt het echt gek. Eén kant van de hemel wordt donker, de schaduw komt er aan! "10 seconds to go. Remove filter, remove filter" zegt een stem uit mijn laptop. Doe ik. En dan om 11.32 uur: de start van de totaliteit. De zon ziet er even uit als een diamanten ring, het wordt razendsnel donkerder, de corona verschijnt en rondom ons heen 360 graden een oranje band van licht alsof overal de zon net is ondergegaan. Schitterend! Ook daarom hebben we deze plek uitgekozen. We maken twee foto's vanaf statief van ons zelf en verder kijken, kijken, kijken naar de corona, protuberansen. Regulus, de koningsster van de Leeuw staat vlak bij de zon. Venus staat niet te missen helder te stralen. Mars heb ik niet gezien, je kan niet alles opmerken. Voor je het weet zijn de twee minuten en 17 seconden voorbij. De terugkomst van het licht is tegelijk jammerlijk als schitterend. We zien even de paars-roze chromosfeer, parels van Baily, wederom de diamantring en dan is het alsof iemand het licht weer aan knipt. Filter er weer op. Ik heb mijn camera horen knippen. Of het op de goede momenten was weet ik niet, zie ik later wel. We blijven de fotoserie afmaken tot de zon weer 'helemaal heel' is. Lang zo spannend niet als de aanloop. Maar het hoort erbij, vind ik en geeft mooie totaalserie's. Om 12.57 uur is het echt voorbij.


Compositie van 31 opnamen van het verloop van de totale eclips.


Diamantring.


Corona. HDR combinatie van 7 opnamen met verschillende belichtingstijden.


Contactpunt "C3": einde totaliteit.


Protuberansen.


En tot slot een leuke combi van begin tot eind.

Apparatuur:
Canon D650 aangestuurd door Acer mini-laptop met EclipsOrchastrator
William Optics 80mm APO refractor
Televue 1.1x Fieldflattener
Vixen reismontering (met volgmotor)

Franz en Joke van Diermen, Terreton, Idaho

Ook Franz en Joke van Diermen zaten bij de groep in Terreton en stuurden deze foto's.



Joke van Diermen maakte deze foto uit de hand met een Canon Ixus 200 IS op automaatstand, sluitertijd 1/13, AV 3.2 en ISO 800.



Franz van Diermen gebruikte een Canon SX 280 HS en fotografeerde ook uit de hand (!), sluitertijd 1/160, AV 6.8, ISO 1600.

Frank Schers, Gallatin, Tennessee

Frans Schers met zijn familie zag de eclips in Gallatin, Tennessee en maakte daar ook foto's.

Arno Hol, Terreton, Idaho

Arno Hol zat bij de groep in Terreton, Idaho, en maakte daar deze video van de passage van de maanschaduw. Je ziet de schaduw naderen en dan wordt het donker. Erg mooi om te zien. Let ook op het enthousiaste commentaar van de waarnemers in de buurt. Dat geeft een goed idee hoe men de totaliteit beleeft.

Website ontwikkeling: Edwin Mathlener
© 1999-2013 Stichting 'De Koepel'; © 2014-2024 Edwin Mathlener