Totale zonsverduistering 9 maart 2016

Deze totale zonsverduistering was niet zichtbaar vanuit Europa maar was wel goed waarneembaar vanuit Indonesië. Helaas was de duur van de totaliteit daar niet zo lang als op het punt van grootste eclips, dat midden in de Stille Oceaan viel.

De kernschaduw van de maan raakte de aarde om 0.17 uur UT, bij zonsopkomst in de Indische Oceaan. De totaliteitszone trol vervolgens over Sumatra, Borneo en Celebes. De kernschaduw van de maan verliet de aarde om 3.38 uur UT, boven de Stille Oceaan. De strook waarbinnen een totale eclips te zien is, is maximaal 156 kilometer breed. De langste duur van de totaliteit, op de centrale lijn, bedroeg 4 minuten en 9 seconden. Palembang, op Sumatra, kon rekenen op een totaliteitsduur van 1 minuut en 50 seconden, bij een zonshoogte van 18 graden.

Bovenstaande afbeelding toont het zichtbaarheidsgebied van de verduistering. De blauwe strook in het midden is het gebied waarin de eclips totaal was. Aan weerszijden ervan ligt een veel breder gebied van waaruit een gedeeltelijke verduistering te zien is. De noordelijke grens van dit gebied gaat over China, de zuidelijke over Australië. De lichtblauwe lijnen verbinden de plaatsen waarvoor de grootte van de eclips respectievelijk 80, 60, 40 en 20 procent bedraagt. De tijdstippen bij de groene lijnen geven aan wanneer de eclips daar maximaal was. Deze tijd is gegeven in UT; dat is 1 uur vroeger dan de wintertijd in Nederland. In de twee rode ovale gebieden was slechts een deel van de eclips te zien. In het linkerovaal was het einde van de eclips te zien, maar niet het begin. De zon kwam er tijdens de zonsverduistering op. In het rechterovaal was wel het begin van de verduistering te zien, maar niet het einde, omdat de zon er tijdens de verduistering onderging. (Illustratie: F. Espenak/NASA)

Kijk hier voor een detailkaart met aanvullende informatie.

Hans van der Meer, die al vaak heeft bijgedragen aan deze site, stuurde deze foto van de totale zonsverduistering van 9 maart 2016 gemaakt vanaf het eiland Ternate. Hij had geen grote telelens, de foto is een 'blow-up' van een foto gemaakt met een 90 mm lens. Tijdens het tweede contact, het begin van de totaliteit, waren er Baily Beads te zien: zonnestralen die door de laatste maanvalleien de aarde nog bereiken. Tijdens de totaliteit was er dunne bewolking waardoor de ring van licht om de verduisterde zon te zien bleef.

NASA's EPIC-camera, in de NOAA DSCOVR-satelliet, maakte deze fraaie film van de maanschaduw die over Indonesië beweegt.