Fotogalerij (8)
Op deze pagina een aantal bijzonder fraaie opnamen van de eclips, die we niet te klein willen afbeelden. Het eerste duo is afkomstig van Stein Kurstjens uit Eindhoven, die de eclips waarnam bij bij het gehucht Nourard-le-Franc, iets tenoosten van Beauvais in de Picardie in Noord-Frankijk. De opnamen zijn gemaakt op Fuji Sensia diafilm van 200 iso, met een Nikon 601 camera met professionele 80-200mm - F2.8 zoomlens, uitgebreid met een 2X teleconverter tot 400mm (diafragma F8.0). Om maar niets van het verschijnsel te missen, maakte Stijn een uitgebreide serie van ca. dertig opnamen, met belichtingstijden variërend van 1/500 tot 2 sec. De resulterende dia's werden ingescand op 2400 dpi met HP Photosmart scanner, sommige bewerkt met Photoshop.
Cees Aarnoutse uit Papendrecht verraste ons met een serie fraaie uitsneden van opnamen waarop de tijdens de eclips zichtbare protuberansen goed te zien zijn. Tijd voor een stukje zonnefysica! Protuberansen zijn grote bogen van heet zonnegas, die de magnetische veldlijnen boven de zon volgen. Ze lopen qua vorm en gedrag sterk uiteen: sommige hangen maanden achtereen verstild boven het zonsoppervlak, terwijl andere binnen enkele dagen tot grote hoogte opstijgen en uit elkaar spatten. Hoewel protuberansen er tamelijk 'massief' uitzien, zijn ze niet veel minder ijl (nou ja, een factor honderd) dan de corona, het buitenste omhulsel van de zon. Hun temperatuur ligt in de orde van 10.000 graden, waarmee ze iets heter zijn dan het oppervlak van de zon. Het purperrode schijnsel dat protuberansen uitzenden is kenmerkend voor (heet) waterstofgas. Kijken we even naar de grootte van de protuberansen die op 11 augustus zichtbaar waren? De zon heeft een middellijn van 1.392.000 kilometer. De breedste protuberansen op de foto's zijn dus ongeveer 120 duizend kilometer groot. En de pluk gas die een 'eindje' boven de zon zweeft, heeft een hoogte van meer dan 100 duizend kilometer. Deze structuren zijn dus tien keer zo groot als onze aarde! We zouden de opnamen zelf bijna vergeten. Ze zijn gemaakt in Duitsland, even ten zuiden van het plaatsje Altöttingen vlakbij de Oostenrijkse grens. De oorspronkelijke dia's zijn gemaakt met Fujichrome 100 ASA, de gebruikte telescoop was een Meade 8" Lx200 f10, de belichtingstijd varieerde van 1/500 tot 1/15 seconde. Deze dia's zijn met een diascanner gescand en nabewerkt met Adobe Photoshop.
Ed van Wijngaarden uit Lopik maakte een reeks mooie opnamen op Kodachrome 64 Professional: een prachtige, kleurechte film, die helaas een ontwikkeltijd van meer dan twee weken kent. De opnamen zijn gemaakt in Noord-Frankrijk, op de Hackenberg boven Metz. Daarbij is gebruik gemaakt van een 8-cm lenzentelescoop (f/10) gemonteerd op een Celestron C8-telescoop, waarmee gevolgd is. De corona is gefotografeerd met 4 seconden belichtingstijd, de rest korter (1 sec. tot 1/60). De foto van de gedeeltelijke fase na de totaliteit is in het centrale brandpunt gemaakt van de Celestron, met een glazen objectieffilter.
Henk Slomp uit Woudenberg zag de eclips aan het Balatonmeer in Hongarije. Hij gebruikte een Canon AE1, Canon 100-200 zoomlens met 2x converter en Agfachrome 50S professional diafilm om de eclips te fotograferen. De dia werd afgedrukt en daarna gescand.
| Terug naar inhoudsopgave | Maanschaduw vanuit de ruimte |